ویکتوزا

ویکتوزا

ترکیب ویکتوزا چیست؟

ویکتوزا در واقع یک GLP1 Agonist است.

نقش GLP-1 در هوموستازیس گلوکز را تحت عنوان

incretin effect خوانده می شود و از این واقعیت حاصل

می شود که در آن گلوکز خوراکی اثر محرک بیشتری

نسبت به گلوکز وریدی بر ترشح انسولین دارد.

این اثر توسط چندین پپتیدهای گوارشی، به ویژه GLP-1 متمرکز شده است.

GLP-1 از ژن پروگلوکاگون درسلول های L-Cell روده کوچک

تولید می شود و در پاسخ به مصرف مواد مغذی ترشح می شود.

سطح GLP-1 در دیابت نوع 2 کاهش می یابد 

و تنظیم GLP-1 در دیابت نوع 1 غیر طبیعی می باشد.

نقش GLP-1 در درمان دیابت نوع 1 تحت بررسی است،

اما به خوبی تعریف نشده است.

درمان مبتنی بر GLP-1 نباید در بیماران مبتلا به

دیابت نوع 1 استفاده شود.

بنابراین، این بحث محدود به استفاده از آن در دیابت نوع 2 خواهد بود.

GLP-1 اثرات اصلی خود را با تحریک انسولین وابسته

به گلوکز از جزایر پانکراس اثر می گذارد.

هر دو فاز اول و مرحله دوم پاسخ انسولین به گلوکز را بازیابی می کند.

همچنین نشان داده شده است که تخلیه معده کاهش می یابد و

تولیدگلوکاگون پس از غذا را کاهش می دهد.

با توجه به تأثیرات GLP-1 در کاهش تخلیه معده و

عوارض ناشی از تهوع و استفراغ،

درمان با GLP-1 و آنالوگهای آن با کاهش وزن همراه است.

نقش GLP-1 به عنوان عامل کاهش وزن در بیماران

بدون دیابت تحت بررسی قرار گرفته است.

در مدل های حیوانی، GLP-1 باعث تحریک سلول های

بتای سلولی و تمایز، جلوگیری از دیابت می شود.

بنابراین، GLP-1 ممکن است باعث جلوگیری از

پیشرفت نارسایی سلول های بتا که اغلب در

دیابت نوع 2 اتفاق می افتد، بشود.

مکانیسم های اثر ویکتوزا:

1) تاثیر روی پانکراس: کاهش ترشح گلوکاگون

افزایش ترشح انسولین، افزایش پرولیفراشن

سلولهای بتا پانکراس، کاهش آپوپتوزیس سلولهای

بتا پانکراس

2) تاثیرات گوارشی از طریق معده:

کاهش تخلیه معده در معده

3) تاثیرات کبدی:

کاهش تولید گلوکز کبد

4) تاثیرات مغزی:

کاهش اشتها

افزایش حس سیری

افزایش نوروپروتکشن

5) تاثیر روی عضلات:

افزایش ورود گلوکز به ماهیچه

6) اثرات قلبی:

بهبود عملکرد قلب و کاردیوپروتکشن

دوز ویکتوزا:

معمولا" با دوز 0.6mg زیرجلدی یک بار در روز شروع

می شود و بر حسب نیاز تا 1.2mg بعد از یک تا دو هفته

افزایش می یابد و در مواقع خاص تا 1.8mg نیز میتواند

افزایش یابد.

مزایای ویکتوزا نسبت به انسولین:

1) عدم ایجاد چاقی

2) عدم ایجاد هیپوگلیسمی

3) کاهش اشتها و لاغر شدن بیمار

4) عدم ایجاد هایپوگلیسمی( افت قند خون)

5) تزریق یک بار در روز

6) تزریق در هر زمان از روز

7) سوزن ظریف و باریک و تزریق ساده

و بدون درد

8) عدم نیاز به یخچال پس از باز شدن دارو

(حفظ دارو در دمای زیر 30 درجه سانتیگراد)

9) اثرات محافظتی قلبی

10) حفظ عملکرد سلولهای بتا پانکراس

و عدم ایجاد B CELL REST بر خلاف انسولین

منبع:

نویسنده و گردآوری:

دکتر علیرضا عارف زاده

فوق تخصص غدد

متخصص غدد

فوق تخصص غدد در تهران

متخصص غدد در تهران

دکتر فوق تخصص غدد

دکتر غدد