دکتر عارف زاده فوق تخصص غدد در تهران

کتاب دیابت بارداری:

 

 

 

 

کتاب دیابت بارداری:

مؤلف: دکتر علیرضا عارف زاده 

فوق تخصص غدد درون ریز و متابولیسم 

 

 

این کتاب ماحصل تلاش سه سال نویسنده در جمع آوری اطلاعات مفید  دررابطه

 

 

با دیابت بارداری وهمچنین جمع آوری سوالات متداول بیماران و پاسخ گویی به آنهاست. 

 

 

این کتاب از دو قسمت تشکیل شده است:

 

 

 

1)آموزش پزشکان

 

 

2)آموزش بیماران

 

 

نویسنده سعی داشته است که با متن بسیار ساده و گویا مطالب را به پزشکان و

 

 

بیماران آموزش دهد که امیدواریم مطالب آن مورد استفاده هر دو قشرپزشکان و

 

 

بیماران عزیز قرار گیرد.

 

 

 

حال توجه شما را به دو گفتار از هر دو بخش جلب می کنیم:

 

 

در قسمت آموزش پزشکان در قسمت پاتوفیزیولوژی کتاب چنین می خوانید:

 

 

 

 

پاتوفیزیولوژی دیابت بارداری:

 

 

 

به طور نرمال در طی حاملگی هایپرپلازی سلول‌های B پانکراس

 

 

رخ می­دهد که علت آن قندهای بالای ناشتا خون در سطوح بالای

 

 

انسولین postprandial می‌باشد.

 

 

 

افزایش ترشح هورمون­های جفت از قبیل هورمون لاکتوژن جفتی و

 

 

 

سایر فاکتورهای دیگر که توضیح می­دهیم، مخصوصاً در سه ماهه

 

 

 

سوم بارداری می­تواند منجر به ایجاد مقاومت به انسولین شود و

 

 

 

دیابت بارداری زمانی رخ می­­دهد که سلول‌های B پانکراس قادر

 

 

 

به غلبه بر این وضعیت مقاومت به انسولین نباشند.^(1و2)

 

 

 

 

تغییرات آدیپوکین ها در بارداری نرمال:

 

 

 

در طی بارداری نرمال تغییراتی در محدوده نرمال آدیپوکین ها رخ می­دهد،

 

 

 

آدیپوکین­ها شامل لپتین(Leptin)، آدیپونکتین (Adiponectin)،

 

 

 

رسیستین (Resistin)، ویسفاتین (Visfatin)،

 

 

RBP4(Retinol Binding Protein 4) و Vaspin می‌باشد....

 

 

 

 

      

 

 

آدیپوکین­ها درGDM:

 

 

 

لپتین (Leptin):

 

 

 

 

لپتین یک هورمون پروتئینی 16 کیلو دالتون است که در سال

 

 

1994 کشف شد که نقش مهمی درتنظیم انرژی بدن دارد،

 

 

به علاوه لپتین در تنظیم عملکرد هورمونی، پاسخ های ایمنی و

 

 

آنژیوژنز و تولید مثل نقش دارد. بنابراین افزایش آن باعث

 

 

 

افزایش ترشح انسولین و افزایش حساسیت به انسولین و

 

 

مصرف گلوکز و سنتز گلیکوژن و متابولیسم اسیدهای چرب

 

 

 

همراه بوده که از طریق آزاد­سازی تنظیم گنادوتروپینها که

 

 

از هیپوتالاموس ترشح می شوند و نیز ترشح انسولین از

 

 

پانکراس این نقش خود را ایفا می نماید.

 

 

 

 

لپتین عمدتاً از آدیپوسیت­ها ترشح می‌شود لذا افراد دچار کمبود لپتین

 

 

عمدتاً چاق و پرخور هستند، سطوح لپتین با میزان چربی در ارتباط می‌باشد.⁽³⁾

 

 

 

لپتین آپوپتوز سلول‌های تروفوبلاست را که منجر به رخداد پره اکلامپسی

 

 

می‌شود، مهار می‌کند، چون لپتین یک فاکتور آنژیونیک قوی است

 

 

 

 

پروداکشن لپتین جفتی را همراه با فاکتورهای دیگری مثل VEGF

 

 

 

 

که منجر به افزایش نئواسکولاریزشن می‌شود افزایش می دهد.(4)

 

 

 

 

نقش لپتین در حاملگی نرمال شامل تشکیل جنین و implantation،

 

 

محرک تولید HCG در سلول‌های تروفوبلاست، تنظیم رشد پلاسنتال،

 

 

 

افزایش میتوژنزیس و تحریک افزایش uptake آمینواسیدها باشد.⁽⁵⁾

 

 

 

 

 

لپتین در طی دوران بارداری 3-2 برابر در مقایسه با گروه غیر حامله

 

 

افزایش می یابد و peak این میزان در حدود هفته 28 بارداری می‌باشد.⁽⁶⁾ 

 

 

 

اگرچه نتایج مطالعات در این خصوص کاملاً متفاوت هستند بسیاری از مطالعات

 

 

افزایش سطح لپتین در GDM را نشان داده اند.⁽⁷⁾

 

 

 

به علاوه مشخص شده است که افزایش لپتین در اوایل بارداری به نظر

 

 

می رسد که یک مارکر افزایش خطر توسعه GDM در اواخر بارداری

 

 

مستقل از بافت چربی مادر می‌باشد.

 

 

 

 

Qiu و همکارانش در مطالعه ای که روی 823 زن حامله که از 13

 

 

هفتگی بارداری تا زایمان مورد بررسی قرار گرفتند این موضوع را

 

 

به اثبات رساندند که افزایش لپتین در اوایل بارداری که یک مارکر

 

 

افزایش خطر توسعه GDM در اواخر بارداری مستقل از بافت چربی مادر می‌باشد.⁽⁸⁾

 

 

 

 

 

بعد از Adjust داده های بافت چربی مادر و سایر فاکتورهای مخدوش کننده،

 

 

مشخص شد که سطح لپتین بالاتر از ng/ml31 یک افزایش حدود 7/4

 

 

برابر خطر GDM را به دنبال خواهد داشت.

 

(درمقایسه با زنان با سطح لپتین کمتر یا مساویng/ml3/14)

 

 

 

 

همچنین یک رابطه خطی بین افزایش خطر GDM با افزایش سطح لپتین

 

 

به ازای هر ng/ml10 افزایش سطح لپتین رویت می‌شود.

 

(افزایش خطر حدود 20%)^(9و8)

 

 

به علاوه D.Anna etal یک افزایش واضح در سطح لپتین در 17-15

 

 

هفتگی بارداری در 32 بیمار با GDM در مقایسه با 43 زن با گلوکز نرمال

 

 

نشان دادند، آنها نشان دادند که افزایش ng/ml1 در سطح لپتین می‌تواند

 

 

با 4% افزایش خطر و توسعه GDM همراه باشد.⁽¹⁰⁾

 

 

آدیپونکتین:

 

 

آدیپونکتین به صورت پیشرونده در طی حاملگی نرمال کاهش می یابد⁽¹¹⁾

 

 

همچنین در بیماران مبتلا به GDM نیز آدیپونکتین کاهش پیدا می‌کند و

 

 

این میزان کاهش مستقل از BMI و حساسیت به انسولین در مطالعات مختلف می‌باشد^(13و12)

 

 

 

به علاوه حتی سطوح آدیپونکتین بعد از بارداری نیز در بیماران با سابقه GDM

 

 

 

در مقایسه با سایر بیماران کاهش می یابد.⁽¹⁴⁾

 

 

 

حتی جنین بیماران مبتلا به GDM در مقایسه با جنین در گروه کنترل مستقل

 

 

از وزن نوزادان دارای سطوح پائین‌تری از آدیپونکتین می‌باشد.⁽¹⁵⁾

 

 

 

به علاوه Lain و همکارانش اثبات کردند که غلظت آدیپونکتین در تریمستر اول

 

 

بارداری زیر 25 پرسنتایل، با 10 برابر شانس احتمال GDM در مقایسه با افراد

 

 

 

با آدیپونکتین بالاتر می‌باشند.⁽¹⁶⁾

 

 

 

آدیپونکتین اثر افزایش حساسیت به انسولین دارد وکاهش سطوح این آدیپوکین

 

 

می‌تواند منجر به تشدید مقاومت به انسولین شود به علاوه انسولین قادر

 

 

به ساپرس سطوح پلاسمایی آدیپونکتین است و مقاومت به انسولین در

 

 

GDM ممکن است در اثر نقش مهم کاهش سطح آدیپونکتین باشد.⁽¹⁷⁾

 

 

 

ویلیامز و همکارانش نشان دادند که زنان با سطوح آدیپونکتین کمتر

 

 

از 6/4mg/mlدر مقایسه با زنان با سطوح بالاتر آدیپونکتین،

 

 

یک افزایش حدود 6/4 برابر در احتمال GDM را خواهند داشت.⁽¹⁸⁾

 

 

 

 

Resistin (رزیستین):

 

 

 

 

رزیستین نیز با افزایش تحریک مقاومت به انسولین همراه است.

 

 

رزیستین عمدتاً در سلول‌های تروفوبلاست جفت ایجاد می‌شود.

 

 

سطوح پلاسمایی رزیستین در بیماران حامله در مقایسه با گروه

 

 

غیر حامله واضحا" بالاتر است.⁽¹⁹⁾

 

 

 

 

سطوح پلاسمایی رزیستین در پایه­ای از مطالعات در بیماران

 

 

مبتلا به GDM در مقایسه با گروه سالم بالاتر می‌باشد⁽²⁰⁾

 

 

 

در صورتی که در پاره ­ای از مطالعات سطح پلاسمایی رزیستین در

 

گروه GDM در مقایسه با گروه سالم تفاوت معنا داری نداشت.⁽¹⁵⁾

 

 

 

پاره ای از مطالعات نیز حتی سطح پایین­تری از رزیستین را در بیماران

 

 

مبتلا به GDM در مقایسه با گروه سالم عنوان نموده­اند.⁽²¹⁾

 

 

 

رزیستین یک مولکول سیگنال است که در مونوسیتها، ماکروفاژها و

 

 

آدیپوسیت ها تولید می‌شود و در نهایت بیان ژن رزیستین می تواند

 

 

در فرایند تمایز سلول‌های چربی نقش تحریکی داشته باشد مطالعات

 

 

در محیطهای آزمایشگاهی و در محیطهای زنده نشان داده است که

 

 

رزیستین تحمل به گلوکز را با تحریک مقاومت به انسولین در موش­ها مختل می‌نماید.⁽²²⁾

 

 

 

Visfatin (ویس فاتین):

 

 

 

ویس فاتین یک پروتئین 52 کیلو دالتونی است که در چربی احشایی

 

 

انسانها و موش­ها به وفور یافت می‌شود و سطوح پلاسمایی آن نیز

 

 

با افزایش توسعه چاقی، در خون افزایش پیدا می‌کند.

 

 

این فاکتور همچنین تحت عنوان Pre Bcell Colony-enhancing factor

 

 

که یک Cytokine expressed در لنفوسیتها می­باشد شناخته می‌شود.

 

 

 

گزارشات اولیه از ویس فاتین بیانگر این مسئله بود که ویس فاتین دارای

 

 

تأثیرات مشابه به انسولین در محیطهای آزمایشگاهی و محیطهای زنده می‌باشد

 

 

 

ولی تحقیقات بعدی این موضوع را رد کرد⁽²³⁾

 

 

 

ویس فاتین در حاملگی­های نرمال دارای یک پیک نرمال بین

 

 

26-19 هفتگی بارداری می‌باشد و یک فاز حداقل (nadir)

 

 

در 34-27 هفتگی در یک بارداری نرمال دارد.⁽¹³⁾

 

 

 

در بعضی مطالعات نشان داده شده است که سطوح ویس فاتین

 

 

در گروه مبتلا به GDM در مقایسه با گروه سالم بالاتر است⁽²⁴⁾

 

 

و در بعضی از مطالعات این نتایج برعکس بوده است.⁽²⁴⁾

 

 

 

و سطوح پایین­تری از GDM در مقایسه با گروه سالم گزارش شده است.⁽²⁵⁾

 

 

 

اگر چه ویس فاتین دارای یک اثر آنتی آپوپتوزنیز می باشد، ولی در یک مطالعه

 

 

 

درمان با ویس فاتین انسانی نو ترکیب (recombinant human visfatin)

 

 

منجر به ترشح ساتیوکین­های التهابی از قبیلIL6 و TNF@ و IL1 در بدن شده است.⁽²⁶⁾

 

 

 

در مورد (RBP4) Retinol binding protein4 و Vaspin مطالعات

 

 

 

جامع و اطلاعات کافی موجود نمی‌باشد و مدارک جهت بررسی کافی نمی‌باشد..........

 

 

 

 

 

حال توجه شما را به بخش هایی از قسمت آموزش بیماران جلب می کنیم:

 

 

 

 

سوال متداول بیماران:

 

 

 

اگر قند خون من بالا بود چه باید بکنم؟

 

 

 

در این موارد اولاً توصیه می‌شود بیمار استرس نداشته باشد

 

 

چون به کرات دیده شده است که چک قند خون و رؤیت بالا بودن

 

 

آن توسط بیمار، باعث ایجاد تنش روحی و استرس در بیماران شده است و

 

 

خود این استرس باعث افزایش بیشتر قند خون خواهد شد،

 

 

ضمنآً توجه داشته باشید که یک نوبت افزایش قند خون هیچ ارزشی ندارد

 

 

چون ممکن است شما در وعده غذایی خود رژیم نامناسبی دریافت کرده بودید

 

 

که به صورت گذرا منجر به افزایش قند خون شما شده است، یا فعالیت مناسبی

 

 

بعد از مصرف غذا نداشته اید با خوب راه نرفته­ اید، یا استرس داشته­ اید که

 

 

تمام این عوامل می تواند منجر به افزایش قند خون شما گردد.

 

 

 

 

قسمت دوم: رژیم غذایی (diet):

 

 

 

 

 یک رژیم غذایی خوب، رژیم غذایی حاوی هم گروه از غذاها،

 

شامل مواد مغذی، ویتامین­ها و مینوال­ها و مواد مورد نیاز برای حاملگی می‌باشد.

 

 

 

زنان با دیابت بارداری نیاز به یک رژیم غذایی مناسب دارند

 

 

 

در واقع در این بیماران مسئله کالری رژیم غذایی مهم­تر از شیرین بودن

 

 

غذا به تنهایی است و این مسئله صرفاً توسط متخصص تغذیه قابل انجام است

 

 

چون این متخصصان کالری غذا را می دانند و میزان آن را به نحو صحیح تنظیم می کنند.

 

 

 

 

سوالات متداول بیماران:

 

 

 

1) آیا من می توانم خودم رژیم بگیرم؟

 

 

 

جواب: بسیاری از بیماران ادعا می­کنند که ما بدون مراجعه به

 

متخصص تغذیه خودمان رژیم می­گیریم، اگرچه این کار ممکن

 

 

است باعث کاهش قند خون شود ولی ما این روش را توصیه نمی کنیم چون بسیاری از

 

 

بیماران صرفاً حجم غذایی خود را کم می کنند،

 

 

در صورتی که این کار ممکن است باعث شود که مواد لازم مورد نیاز بدن

 

 

آنها نظیر ویتامین­ها و مینوال­ها نیز دریافت نشود.

 

 

 

از طرفی کاهش حجم غذا، خود می تواند در کاهش کالری خیلی مؤثر واقع نشود،

 

به عبارتی بعضی از بیماران دقت نمی کنند که نوع غذاها بیشتر از حجم آن­ها در کالری

 

و دریافت انرژی نقش دارند.

 

 

به عنوان مثال؛ مصرف چربی­ها ولو به مقدار بسیار اندک دارای کالری

 

 

بسیار بالایی بوده و بیمار اگرچه سایر مواد غذایی خود نظیر سبزی و

 

 

میوه و گوشت را کم کرده است ولی چون غذای او چرب است باز هم

 

 

 

کالری دریافتی او زیاد است و همین امر نه تنها باعث می‌شود قند

 

 

 

خون او بالا بماند و کنترل نشود بلکه حتی آسیب­های زیادی هم به

 

 

 

جهت عدم دریافت کافی مواد معدنی و ویتامین­ها به بدن ایشان وارد می‌شود.

 

 

 

 

 

 

لذا حتماً و حتماً کاهش دریافت کالری و گرفتن رژیم غذایی باید زیر نظر

 

 

متخصص تغذیه و فوق تخصص غدد انجام شود تا کاملاً به صورت سنجیده و

 

 

حساب شده این کار انجام شود و از طرفی به بدن فرد نیز آسیب رسانده نشود،

 

 

ضمناً این کار باید به صورت مراجعه مرتب و با پیگیری منظم و مرتب تا

 

 

پایان بارداری انجام شود چرا که در هر مرحله ممکن است متخصص تغذیه

 

 

 

شرایط دریافت غذای فرد را نیاز به تغییر و اصلاح ببیند.......

 

 

 

 

 

جهت خرید کتاب می توانید یا حضورا" به مطب مراجعه کنید و یا 

 

 

 

با تلفن 09198673034 تماس بگیرید تا با پرداخت هزینه از 

 

 

طریق پیک ارسال شود.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ابر تگ‌ها: کتاب دیابت بارداری, دیابت بارداری, فوق تخصص غدد, بهترین فوق تخصص غدد تهران, فوق تخصص غدد در تهران, متخصص غدد, فوق تخصص غدد در تجریش, متخصص غدد تجریش, دکتر فوق تخصص غدد تجریش, فوق تخصص غدد تیروئید در تجریش

کمبود هورمون رشد در بیمار BDMR

 

 

 

 

 

 

 

 

خلاصه مقاله: 

 

 

 

 

 

حذف کروموزوم 2q37 منجر به یک سندرم زودرس مادرزادی

 

 

می شود که به عنوان سندرم عقب ماندگی ذهنی همراه با

 

 

براکی داکتیلی  یا BDMR

 

 

(Brachydactyly Mental Retardation Syndrome)

 

 

شناخته می شود که یک سندرم مادرزادی است که دارای فنوتیپ هایی

 

 

مشابه سندرم استئودیستروفی ارثی آلبرایت (AHO) است.

 

 

در این مقاله  ما یک بیمار مبتلا به فنو تیپ AHO را دچارحذف

 

 

 در ناحیه  کروموزوم بلند 2 [del (2) (q37.3)] و داراي کمبود

 

 

هورمون رشد (GH) می باشد، توصیف می کنیم که یک ویژگی

 

 

منحصر به فرد در میان موارد BDMR میباشد.

 

 

این علائم یعنی کوتاه بودن متاکارپال های چهارم و پنجم که

 

 

همراه با فنوتیپ AHO باشد معمولا" پزشک غدد را به دو تشخیص

 

 

محتمل می اندازد:

 

 

 

1)Pseudopseudohypoparathyroidism) PPHP)

 

 

2)Pseudohypoparathyroidism از نوع Ia

 

 

یا در اصطلاح PHP-Ia.

 

 

با این حال، بررسی  ژنتیک بیمار حذف کروموزوم 2q37

 

 

 (del (2) (q37.3 را نشان داد.

 

 

 

ما توصیه می کنیم که متخصص غدد در هنگام مواجه شدن با ویژگی های

 

 

AHO  بیماری  BDMR را در تشخیص بیماری مد نظر داشته

 

 

باشند.

 

 

اگر چه این سندرم یک بیماری نادر است، ولی در هنگام تشخیص

 

 

PPHP یا PHP-Ia باید آن را رد کرد.

 

 

علاوه بر این، ما توصیه می کنیم که آزمون IGF 1 و تحریک GH

 

 

در بیماران مبتلا به BDMR که قد آنها کمتر از پرسنتایل 3 درصد است،

 

 

انجام شود.

 

 

 

نکات مهم یادگیری:

 

پزشکان باید سندرم عقب ماندگی ذهنی همراه با براکی داکتیلی  یا BDMR

 

 

 

 

 

 

(Brachydactyly Mental Retardation Syndrome) را

 

 

در نظر داشته باشند.

 

 

 

 

  

اگرچه سندرم BDMR یک بیماری نادر است، ولی موقع تشخیص

 

 

PPHP یا PHP-Ia باید آن را رد کرد.

 

 

ارزیابی سطح IGF1 در بیماران تشخیص داده شده با BDMR که

 

 

قد آنها کمتر از پرسنلایل 3 درصد است مهم می باشد.

 

 

 

 

ابر تگ‌ها: کمبود هورمون رشد در بیمار, فوق تخصص غدد در تهران, فوق تخصص غدد, فوق تخصص غدد تهران, فوق تخصص غدد تیروئید, متخصص غدد تهران, بهترین فوق تخصص غدد تهران, بهترین فوق تخصص غدد در تهران, متخصص غدد تجریش, دکتر فوق تخصص غدد تجریش, فوق تخصص غدد تجریش

اندکس های چربی در دیابت بارداری:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

اندکس های چربی در دیابت بارداری:

 

 

جهت مطالعه اصل مقاله روی لینک زیر کلیک کنید:

 

 

                    (اینجا کلیک کنید)

 

 

عنوان مقاله به انگلیسی:

 

 

 

 

Evaluation of Triglyceride to High-Density

 

 

Lipoprotein Cholesterol Ratio and Atherogenic Indices

 

 

in Gestational Diabetes Mellitus

 

 

ارزیابی نسبت تریگلیسرید به HDL و اندکسهای

 

 

چربی در بیماران مبتلا به دیابت بارداری

 

 

 

 

 

چکیده مقاله:

 

 

 

مقدمه:

 

دیابت بارداری (GDM) یک عارضه رایج در دوران بارداری است.

 

 

نسبت تری گلیسرید (TG) به لیپوپروتئین-کلسترول با چگالی بالا(HDL-c)

 

یک شاخص مقاومت به انسولین است.

 

 

 

 

روشها:

 

 

یافته های بحث برانگیز مطالعات اخیر نشان می دهد که

 

 

نژاد و سایر عوامل ممکن است بر خطر توسعه GDM تأثیر بگذارد.

 

 

در این مطالعه 130 زن باردار 18 تا 35 ساله انتخاب شدند.

 

 

داده های دموگرافیک و همچنین سن حاملگی در زمان آزمایش

 

 

و سطح قند خون قبل و بعد از آزمون تحمل گلوکز خوراکی از

 

 

همه افراد بدست آمد.

 

 

نسبت های TG / HDL-C در زنان دارای GDM نسبت به گروه شاهد بررسی شد.

 

 

 

 

يافته ها:

 

 

 

اختلاف معنی داری بین غلظت HDL-C و کل کلسترول

 

در بین بیماران و گروه شاهد به طور معنی داری مشاهده نشد.

 

 

نقطه مطلوب TG / HDL-C Cut off برای تشخیص   GDM

 

 

با حساسیت و ویژگی 86.2٪ و 52.3٪ عدد 2.66 بود که

 

 

به ترتیب با مقادیر پیش بینی مثبت و منفی 64.6٪ و 79.1٪ بود.

 

 

 

 

نتيجه گيري:

 

 

يافته هاي ما نشان داد كه GDM مي تواند بر متابوليسم هاي

 

چربي و متابوليسم ليپوپروتئين تأثير بگذارد كه يك يافته هاي

 

متضاد LDL-c پايين در زنان با GDM است.

 

نقطه برش مطلوب برای پیش بینی GDM به طور قابل توجهی

 

 

از مقادیر ارائه شده در مطالعات قبلی متفاوت بود.

 

 

به نظر میرسد  که نسبت بالای TG / HDL مستقل از نقش سابقه خانوادگی است.

 

 

 

 

 

 

کلید واژه ها :

 

 

 

دیابت بارداری؛ تری گلیسیرید؛

 

کلسترول لیپوپروتئین با چگالی بالا، بارداری؛ پروفایل چربی.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ابر تگ‌ها: اندکس های چربی در دیابت بارداری, دیابت بارداری, فوق تخصص غدد, متخصص غدد, فوق تخصص غدد در تهران, متخصص غدد در تهران, بهترین فوق تخصص غدد تهران

گلیکسامبی:

 

 

 

گلیکسامبی:

 

 

 

گلیکسامبی ترکیبی از امپاگلیفلوزین  و لیناگلیپتین است که

 

 

به عنوان مکمل رژیم غذایی و ورزش برای بهبود کنترل گلیسمی

 

 

در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 مورد استفاده قرار می گیرد.

 

 

 

 

مصرف Empagliflozin میتواند با کاهش خطر ابتلا به مرگ و میر قلبی

 

 

در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 همراه باشد  و باعث کاهش

 

 

 

عوارض کاردیوواسکولار می گردد.

 

 

با این حال، اثربخشی GLYXAMBI در کاهش خطر مرگ و میر قلبی

 

 

در بزرگسالان مبتلا به دیابت نوع 2 و بیماری قلبی عروقی مشخص نشده است.

 

 

 

 

محدودیتهای مصرف:

 

GLYXAMBI برای بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 یا

 

 

برای درمان کتواسیدوز دیابتی توصیه نمیشود.

 

 

 

 

 

مصرف GLYXAMBI در بیماران مبتلا به سابقه پانکراتیت

 

 

بررسی نشده است.

 

 

مشخص نیست که آیا بیماران مبتلا به سابقه پانکراتیت

 

 

در معرض خطر ابتلا به پانکراتیت در حین استفاده

 

 

از GLYXAMBI هستند یا خیر؟ 

 

 

 

 

مقدار و نحوه مصرف:

 

 

دوز توصیه شده:قرص GLYXAMBI 10 mg:

 

شامل  10 میلی گرم امپاگلیفلوزین / 5 میلی گرم لیناگلیپتین 

 

 

یک بار در روز صبح همراه با غذا یا بدون آن است.

 

 

در بیمارانی که GLYXAMBI را تحمل می کنند،

 

ممکن است افزایش دوز به دوز 25/5 نیز امکان پذیر باشد.

 

 

 

 

 

 

 

 

بیماران مبتلا به اختلال کلیوی:

 

 

ارزیابی عملکرد کلیه قبل از شروع GLYXAMBI

 

 

و بعد از آن به صورت دوره ای توصیه می شود.

 

 

 

 

GLYXAMBI نباید در بیماران مبتلا به eGFR کمتر از 

 

45mL / min / 1.73m2 شروع شود.

 

 

 

در بیمارانی که دارای EGFR بیشتر یا برابر 

 

 

45mL / min / 1.73m2 است، تنظیم دوز مورد نیاز نیست.

 

 

 

 

اگر EGFR به طور مداوم کمتر از 45mL / min / 1.73m2 باشد،

 

 

 

GLYXAMBI باید قطع شود.

 

 

 

 

اثرات جانبی:

 

 

 

1)پانکراتیت 

 

2)نارسایی قلب 

 

3)فشارخون 

 

4)کتواسیدوز

 

 

5)یوروسپسیس و پیلونفریت

 

 

 
6)هیپوگلیسمی با استفاده همزمان با انسولین و

 

 

داروهای محرک ترشح انسولین

 

7)عفونت های قارچی واژینال

 

8)واکنشهای حساسیت دستگاه تنفسی فوقانی 

 

9)افزایش LDL-Chol

 

 

 
10)تشدید آرترالژی

 

 

 

 

 

علائم یک واکنش آلرژیک جدی به GLYXAMBI ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 

 

 

 

خارش شدید پوست،  پوسته پوسته شدن یا لایه برداری پوست

 

 

تکه های قرمز روی پوست شما و گونه ها

 

تورم چهره، لبها، زبان و گلو که ممکن است دچار اشکال درتنفس یا بلعیدن باشید.

 

 

 اگر شما هر کدام از این علائم داشته باشید، از GLYXAMBI استفاده نکنید و

 

 

به پزشک خود اطلاع دهید و یا از نزدیکترین مرکز اورژانس بیمارستان بروید.

 

 

 

 

 

 

 

منبع:

 

 

 

 

 

 

 

نویسنده و گردآوری:

 

 

 

 

 

 

 

دکتر علیرضا عارف زاده

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فوق تخصص غدد

 

 

 

 

متخصص غدد

 

 

 

 

فوق تخصص غدد در تهران

 

 

 

 

متخصص غدد در تهران

 

 

 

 

دکتر فوق تخصص غدد

 

 

 

 

 

 

دکتر غدد

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ابر تگ‌ها: گلیکسامبی, glyxambi, فوق تخصص غدد, فوق تخصص غدد در تهران, متخصص غدد, متخصص غدد در تهران, بهترین فوق تخصص غدد تهران, دکتر فوق تخصص غدد, کلینیک غدد و متابولیسم, دکتر متخصص غدد, فوق تخصص غدد تهران, متخصص غدد تیروئید, متخصص غدد تیروئید در تهران, لیست پزشکان

کاناگلیفلوزین:

 

 

 

 

 

 

کاناگلیفلوزین:

 

 

 

 

در دسته ای ازداروها به نام مهار کننده گلوکز سدیم کو ترانسپورتر2

 

 

(یا  SGLT2 Inhibitor) است که این دارو با افزایش

 

 

 

میزان دفع گلوکز  در ادرار عمل می کند.

 

 

 

 

هنگامی که خون از طریق کلیه ها عبور می کند،  گلوکز

 

 

 

از طریق کلیه ها خارج می شود و پروتئین های SGLT2 

 

 

 

کمک می کند تا دوباره گلوکز را به خون باز گرداند.

 

 

 

 

پروتئین SGLT2 مسئول 90٪ از گلوکزی است

 

 

که دوباره بازجذب می شود، بنابراین با مهار

 

 

کردن عمل این پروتئین، گلوکز کمتری دوباره بازجذب می شود و

 

 

 

بنابراین میزان بیشتری  از گلوکز از طریق ادرار دفع

 

 

 

 

می شود و بدین روش قند خون کاهش می یابد.

 

 

 

 

تاثیرات کاناگلیفلوزین:

 

 

کاناگلیفلوزین در کاهش میزان قند خون بسیار موثر است و

 

 

در تحقیقات کلینیکال تریال انجام شده  سطح گلوکز خون را

 

 

بیشتر از مهار کننده های DPP-4 کاهش می دهد.

 

 

 

 

دارو باعث می شود بدن از طریق ادرار گلوکز را دفع کند.

 

 

این عمل کمک می کند تا وزن بیمار با مصرف دارو

 

 

در کنار رژیم سالم و فعالیت بدنی منظم کاهش یابد.

 

 

 

 

همچنین نشان داده است کاناگلیفلوزین به کاهش

 

 

سطح فشار خون نیز کمک می کند.

 

 

 

و همچنین در کاهش عوارض کاردیو واسکولار در بیماران

 

 

دیابتی نقش دارد.

 

 

 

عوارض جانبی:

 

 

1) هیپوگلیسمی خصوص اگر با داروهای سولفونیل اوره

 

 

یا انسولین مصرف شود.

 

2)فشار خون پایین( هایپوتنشن).

 

 

3)عفونت قارچی دستگاه تناسلی

 

 

4) احتمال ابتلا به عفونت ادراری نیز افزایش می یابد.

 

 

5)افزایش حجم و دفعات ادرار کردن(polyuria)

 

 

6)یبوست

 

 

7)حالت تهوع

 

 

8)افزایش LDL کلسترول

 

 

9)کاهش عملکرد کلیه (کاهش eGFR).

 

 

 

احتیاطات لازم:

 

 

 

قبل از استفاده از این دارو به پزشک یا داروساز سابقه پزشکی خود،

 

 

به ویژه: بیماری کلیوی، کم آبی، فشار خون پایین، نارسایی قلبی،

 

 

عدم تعادل مواد معدنی (مانند پتاسیم بالا)، تاریخچه عفونت های قارچی

 

 

در مهبل (واژن) یا آلت تناسلی عنوان شود.

 

 

ممکن است در زمان شروع دارو دچار اختلال بینایی دیررس،

 

 

سرگیجه یا خواب آلودگی ناشی از قند خون کم یا

 

 

زیاد باشید و لازم است رانندگی نکنید.

 

 

 

از کار با ماشین آلات سنگین یا فعالیتهایی که نیاز به هوشیاری یا بینایی

 

 

بالا دارد خودداری کنید،

 

 

 

زیرا خطر ابتلا به کاهش قند خون و سطح کتون بالا را افزایش می دهد.

 

 

 

وقتی بدن شما تحت تأثیر بیماری قرار می گیرد

 

 

(مانند تب، عفونت، آسیب یا جراحی)، قند خون خود

 

 

را دقیق تر کنترل کنید.

 

 

همچنین اگر شما به دلیل این شرایط یا هر نوع بیماری دچار

 

 

کم خوردن یا ناتوانی در خوردن غذا می شوید،

 

 

در حالی که این دارو را مصرف می کنید، این مسئله

 

 

می تواند  سطح کتون خون را بالا ببرد لذا با پزشک خود مشورت کنید

 

 

 

زیرا ممکن است تغییر در برنامه درمان، داروها یا آزمایش قند خون

 

 

یا کتون  نیاز باشد.

 

 

 

 

قبل از انجام عمل جراحی،  پزشک یا دندانپزشک خود را مطلع سازید.

 

 

 

افراد مسن  ممکن است بیشتر به عوارض جانبی این دارو حساس باشند،

 

 

به خصوص سرگیجه / ناهنجاری (معمولا هنگام ایستادن)،

 

 

کم آبی یا پوکی استخوان.

 

 

مصرف در بارداری و شیردهی:

 

 

 

هنوز بی ضرر بودن آن در بارداری و شیردهی مطالعه نشده است.

 

 

 

منبع:

 

 

 

 

 

 

 

نویسنده و گردآوری:

 

 

 

 

 

 

 

دکتر علیرضا عارف زاده

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فوق تخصص غدد

 

 

 

 

 

 

 

متخصص غدد

 

 

 

 

 

 

 

فوق تخصص غدد در تهران

 

 

 

 

 

 

 

متخصص غدد در تهران

 

 

 

 

 

 

 

دکتر فوق تخصص غدد

 

 

 

 

 

 

 

دکتر غدد

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ابر تگ‌ها: کاناگلیفلوزین, مهار کننده های سدیم گلوکز ترانسپورتر دو, فوق تخصص غدد, متخصص غدد, بهترین فوق تخصص غدد تهران, دکتر فوق تخصص غدد, دکتر متخصص غدد, دکتر متخصص غدد در تهران, دکتر فوق تخصص غدد تهران, مرکز تخصصی تیروئید, مرکز فوق تخصصی تیروئید, کلینیک تیروئید شری

 

ارتوگلیفلوزین:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ارتوگلیفلوزین:

ارتوگلیفلوزین از دسته داروهای مهار کننده سدیم گلوکز کو ترانسپورتر دو

می باشد که با استفاده از دفع بیشتر گلوکز از ادرار باعث

کاهش قند خون می گردد.

مزایای ارتوگلیفلوزین:

 

 

1) کاهش عوارض کاردیو واسکولار

2) عدم ایجاد هایپوگلیسمی شدید

3) کاهش وزن

در مطالعه ای که ارتوگلیفلوزین را با سولفونیل اوره ها( گلیمیپراید) در

بیماران دیابتی مورد مقایسه قرار دادند مشخص شد

که ارتوگلیفلوزین منجر به کاهش سطح HBA1C

در حدود 0.6 در مقایسه با سولفونیل اوره (گلیمیپراید) که 0.7 کاهش

ایجاد کرده بود در یک مطاله کوهورت 52 هفته ای موثر واقع شد.

ولی اثر کاهش وزن ناشی از ارتوگلیفلوزین در مقایسه با  گلیمیپراید

بسیار معنا دار بود.

 

انواع اشکال دارویی:

 

 

ارتو گلیفلوزین به صورت قرص های 5 و 15 میلی گرم موجود می باشد.

 

 

 

احتیاطات:

 

 

 

1) اگر حساسیت به دارو دارید، نباید ازآن استفاده کنید

2) بیماری کلیوی شدید (یا دیالیز)

3) کتواسیدوز دیابتی

 

4) بیماری کبدی یا کلیوی شدید

5) عفونت مثانه یا مشکلات ادراری

6) فشار خون پایین

7) مشکلات گردش خون به ویژه در پاها

8)مصرف شدید الکل

عوارض جانبی:

 

 

 

عوارض جانبی شایع ممکن است شامل موارد زیر باشد:

 1) عفونت های دستگاه تناسلی یا ادراری

2) عفونت قارچی واژینال( کاندیدیازیس)

 3) ادرار بیش از حد و دهیدراتاسیون

4) هایپوتنشن

عوارض نا شایع:

 

 کتواسیدوز دیابتی - تهوع، استفراغ، درد معده،

 

 

 

خواب آلودگی غیر معمول یا مشکل تنفس؛

 

 

 

نشانه های کم آبی - سرگیجه، ضعف، احساس سرگیجه

 

 

 

 

 درد و یا سوزش در هنگام ادرار،

 

 

 

 

 

 خون در ادرار، تب، درد در لگن یا پشت.

 

 

 

 

برخی از عوارض جانبی ممکن است در افراد مسن بیشتر باشد.

 

 

 

 

 

 

 

منبع:

 

 

 

 

 

 

 

نویسنده و گردآوری:

 

 

 

 

 

 

 

دکتر علیرضا عارف زاده

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فوق تخصص غدد

 

 

 

 

متخصص غدد

 

 

 

 

فوق تخصص غدد در تهران

 

 

 

 

متخصص غدد در تهران

 

 

 

 

دکتر فوق تخصص غدد

 

 

 

 

 

 

دکتر غدد

 

 

 

 

ابر تگ‌ها: ارتوگلیفلوزین, مهار کننده های سدیم گلوکز ترانسپورتر دو, فوق تخصص غدد, فوق تخصص غدد در تهران, متخصص غدد, بهترین فوق تخصص غدد تهران, دکتر فوق تخصص غدد, دکتر متخصص غدد, دکتر فوق تخصص غدد در تهران, دکتر متخصص غدد در تهران, کلینیک تیروئید پاسداران, فوق تخصص غد

داپاگلیفلوزین:

 

 

 

 

داپاگلیفلوزین:

 

 

مهارکننده‌هاي اختصاصي کو-ترانسپورتر‌ سديم گلوکز دو (SGLT2 Inhibitor)،

 

 

 

گروه جديدي از داروهاي ضدديابت خوراکي هستند که با افزایش دفع

 

 

 

قند خون از ادرار به کاهش قند خون در بیماران دیابتی کمک می کنند.

 

 

 

اثربخشي   داپاگليفلوزين (Dapagliflozin) به عنوان درمان

 

 

 

اضافه شونده به متفورمين در مبتلايان به ديابت نوع 2

 

 

 

در يک مطالعه دوسوکور کوهورت  مورد ارزیابی قرار گرفته است.

 

 

 

در اين مطالعه داپاگليفلوزين با گليپيزايد مقايسه شد.

 

 

 

در زمينه کاهش HbA1c، در بيماران تحت درمان با داپاگليفلوزين

 

 

 

در مقايسه با گليپيزايد تفاوت چنداني مشاهده نشد.

 

 

 

ولی در گروه   داپاگليفلوزين  کاهش وزن در مقایسه با  گليپيزايد

 

 

 

تفاوت معنا داری داشت.(به‌طور متوسط کاهش 3/2 کيلوگرم)

 

 

 

خطر وقوع ‌افت قند خون  در بيماران تحت درمان با داپاگليفلوزين

 

 

 

در مقايسه با دريافت‌کنندگان گليپيزايد کمتر بود.

 

 

 

(3/5 درصد در مقابل 40/8 درصد).

 

 

 

عوارض داپاگليفلوزين:

 

 

 

1)عفونت‌هاي ادراري و تناسلي

 

 

 

2)عفونت قارچی واژینال

 

 

 

3) دهیدراتاسیون

 

 

 

4) هایپوتنسیو راکشن

 

 

 

تداخلات داروئی:

 

 

 

داروهای بتا بلاکر (مثل متوپرولول، پروپرانولول،

 

 

قطره چشم گلوکوم مانند تیمولول)

 

 

ممکن است از بروز علائم هایپوگلیسمی مثل تپش قلب

 

 

که معمولا در مواقع افت قند خون ایجاد می‌شود، جلوگیری ‌کند.

 

 

 

منبع:

 

 

 

 

 

 

 

نویسنده و گردآوری:

 

 

 

 

 

 

 

دکتر علیرضا عارف زاده

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فوق تخصص غدد

 

 

 

 

متخصص غدد

 

 

 

 

فوق تخصص غدد در تهران

 

 

 

 

متخصص غدد در تهران

 

 

 

 

دکتر فوق تخصص غدد

 

 

 

 

 

 

دکتر غدد

 

 

 

 

 

ابر تگ‌ها: داپاگلیفلوزین, فوق تخصص غدد, متخصص غدد, متخصص غدد تهران, بهترین فوق تخصص غدد تهران, فوق تخصص غدد در تهران, دکتر غدد, کلینیک تیروئید پاسداران, کلینیک فوق تخصصی تیروئید

هيپوپاراتيروئيدي:

 

 

 

 

 

 

هيپوپاراتيروئيدي:

 

 

 

بیماری هيپوپاراتيروئيديسم بیماری است که در اثر

 

 

کم کاری اولیه غدد پاراتیروئید ایجاد می شود.

 

 

این بیماری با علائمی نظیر کاهش کلسیم و افزایش فسفر خون

 

 

و افزایش PTH در آزمایشات خون خود را بروز می دهد.

 

 

علائم کلینیکی:

 

 

پارستزی

 

کرامپ عضلانی

 

 

اسپاسم و استریدور حنجره

 

تشنج

 

بی حالی

 

کرامپ شکم

 

تتانی

 

تکرر ادرار

 

 

 

گاهی اوقات کلسیفیکاسیون بازال گانگلیا نیز در

 

 

این بیماری رویت می شوند.

 

 

 

 

 

 

 

منبع:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

نویسنده و گردآوری:

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

دکتر علیرضا عارف زاده

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فوق تخصص غدد

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

متخصص غدد

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فوق تخصص غدد در تهران

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

متخصص غدد در تهران

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

دکتر فوق تخصص غدد

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

دکتر غدد

 

 

 

 

ابر تگ‌ها: هيپوپاراتيروئيدي, فوق تخصص غدد, بهترین فوق تخصص غدد تهران, متخصص غدد, متخصص غدد تهران, فوق تخصص غدد در تهران, فوق تخصص غدد تهران, متخصص غدد در تهران, دکتر غدد در تهران, دکتر فوق تخصص غدد, دکتر متخصص غدد

لیناگلیپتین:

 

 

 

لیناگلیپتین:

 

 

لیناگلیپتین از دسته داروهای مهار کننده آنزیم دی پپتیدیل پپتیداز تیپ 4

 

 

( DPP-4 Inhibitor) است که در کنار رژیم غذایی و ورزش

 

 

درکنترل قند خون در  بیماران مبتلا به دیابت نوع  II مورد استفاده

 

 

قرار میگیرد. این دارو با مهار آنزیم دی پپتیل پپتیداز تیپ چهار مانع

 

 

از تجزیه GLP1 میشود.

 

 

 

GLP 1 ماده ای است که عمدتا" از سلولهای L cell روده( عمدتا" ایلئوم والبته 

 

 

 

کولون و حتی ژوژنوم و دئودنوم) ترشح می شود

 

 

 

و می تواند باعث  ترشح انسولین و کاهش ترشح گلوکاگون شده و

 

 

 

باعث کاهش قند خون شود.

 

 

 

کاهش ترشح گلوکاگون  گلوکونئوژنز در کبد را مهار کرده

 

 

 

به همین دلیل لیناگلیپتین  با مهار این جریان فیزیولوژیک بدن، به شکل موثری

 

 

 

قند خون را کاهش میدهد.

 

 

 

 

چون ترشح GLP1  در پاسخ به حضور غذا در دستگاه گوارش بروز

 

 

 

می کند لذا لیناگلیپتین  با مهار تجزیه این هورمون، در هنگام غذا خوردن

 

 

 

 

یا در ساعات اولیه مصرف غذا، تاثیر خود را اعمال می کند.

 

 

 

نحوه جذب و متابولیسم دارو:

 

 

 

 

متابولیسم این دارو عمدتا" از طریق کبد می باشد و عمده دفع لیناگلیپتین از

 

 

 

 

 

راه مدفوع است و نیمه عمر آن ۱۲ ساعت می باشد.

 

 

عوارض جانبی:

 

 

 

 

 

ابر تگ‌ها: لیناگلیپتین, فوق تخصص غدد, فوق تخصص غدد در تهران, بهترین فوق تخصص غدد تهران, متخصص غدد, متخصص غدد در تهران, بهترین متخصص غدد تهران, دکتر فوق تخصص غدد در تهران, متخصص غدد تهران, دکتر غدد در تهران, فوق تخصص غدد تهران

انسولین استنشاقی افرزا:

 

 

 

انسولین استنشاقی افرزا:

 

 

انسولین استنشاقی افرزا در کارتریج های 4 و 8 واحد

 

 

تولید شده است.

 

 

انسولین افرزا در واقع یک انسولین کوتاه اثر است 

 

 

که به صورت استنشاقی تاثیر خود را اعمال می کند.

 

 

 

تبدیل دوز خوراکی:

 

 

 

تنظیم انسولین ممکن است هنگام تغییر از انسولین زیر جلدی

 

 

به انسولین استنشاقی ضروری باشد:

 

تا حداکثر 4 واحد زیر جلدی = 4 واحد استنشاقی

 

5-8 واحد زیر جلدی = 8واحد  استنشاقی

 

9-12 واحدزیر جلدی =  12 واحد استنشاقی

 

13-16 واحد زیر جلدی= 16 واحد استنشاقی

 

17-20 واحدزیر جلدی  = 20 واحد استنشاقی

 

21-24 واحد زیر جلدی =24 واحد استنشاقی

 

 

 

 

مقدار انسولین در معرض انسولین را بر اساس نیازهای متابولیسم فرد،

 

نتایج مانیتورینگ  قند خون و هدف کنترل گلیسمی تنظیم کنید.

 

مقدار دوز ممکن است با تغییرات فعالیت بدنی،

 

 

تغییرات در الگوهای غذا (یعنی محتوای مغذی یا زمان مصرف غذا) و

 

 

تغییرات در عملکرد کلیوی یا کبدی یا در طول حوادث حاد مورد نیاز باشد.

 

 

اگر کنترل قند خون با افزایش میزان انسولین استنشاق به دست نیاید، 

 

 

ممکن است استفاده از انسولین لازم شود.

 

معایب مصرف:

 

 

قبل از شروع، تاریخچه پزشکی دقیق، معاینه فیزیکی و اسپیرمتری (FEV1)

 

 

را در همه بیماران برای شناسایی بیماری بالقوه ریه انجام دهید.

 

 

 

محدودیت استفاده:

 

 

 

1) باید در ترکیب با انسولین طولانی مدت در بیماران مبتلا به دیابت نوع 1 استفاده شود.

 

2) برای درمان کتواسیدوز دیابتی توصیه نمی شود.

 

3) در بیمارانی که سیگار میکشند مصرف آن  توصیه نمی شود.

 

 

 

 

 

اثرات جانبی: 

 

1) هیپوگلیسمی خفیف

 

 

 

2) سرفه

 

 

 

3) درد یا سوزش گلو

 

 

 

4)هیپوگلیسمی شدید

 

 

 

5)سردرد 

 

 

 

6) کاهش تست عملکرد ریه

 

 

 

7) اسهال 

 

 

 

8)برونشیت

 

 

 

9)عفونت ادراری

 

 

 

10)سرفه 

 

 

 

11)خستگی

 

 

 

 

12)تهوع 

 

 

 

 

موارد منع مصرف:

 

 

1) در طول دوره هیپوگلیسمی

 

 

 

2) در بیماری مزمن ریوی (به عنوان مثال، آسم، COPD)،

 

 

به علت خطر برونکوسپاسم حاد

 

 

 

 

3) حساسیت به انسولین

 

 

 

4) اسپاسم حاد در بیماران مبتلا به آسم و COPD

 

 

 

5) قبل از شروع، اسپيرومتری (FEV1) را در تمام بیماران انجام شود.

 

 

6)در بیماران مبتلا به بیماری مزمن ریه استفاده نشود.

 

 

 

 

تغییر رژیم انسولین تحت نظارت پزشکی دقیق و افزایش   

 

 

فرکانس مانیتورینگ قند خون باشد.

 

 

 

 

 

 

7) واکنش های حساسیت بالا، از جمله آلرژی شدید،

 

 

تهدید کننده زندگی، آلرژی عمومی و آنافیلاکسی

 

 

می تواند با محصولات انسولین رخ دهد.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

منبع:

 

 

 

 

 

 

 

نویسنده و گردآوری:

 

 

 

 

 

 

 

دکتر علیرضا عارف زاده

 

 

 

 

 

 

 

 

 

فوق تخصص غدد

 

 

 

 

متخصص غدد

 

 

 

 

فوق تخصص غدد در تهران

 

 

 

 

متخصص غدد در تهران

 

 

 

 

دکتر فوق تخصص غدد

 

 

 

 

 

 

دکتر غدد

 

 

 

 

 

 

 

 

ابر تگ‌ها: انسولین استنشاقی, افرزا, فوق تخصص غدد, متخصص غدد, بهترین فوق تخصص غدد تهران, دکتر فوق تخصص غدد, فوق تخصص غدد در تهران, متخصص غدد در تهران, دکتر غدد در تهران, متخصص غدد تیروئید, بهترین متخصص غدد در تهران, فوق تخصص غدد تهران, متخصص غدد تهران, دکتر متخصص غ