درمان اختلالات جنسی و اختلال نعوظ در دیابت
اصول درمان اختلالات نعوظ بسته به درمان بیماری زمینه ای فرد و البته درمان های دارویی و غیر دارویی استوار است.
1) اصل کلی درمان: کنترل قند خون بیمار، اگرچه در موارد زیادی علی رغم اصلاح قند خون باز هم بیماری پایدار می ماند ولی حداقل اصلاح قند از پیشرفت بیماری جلوگیری می کند.
2) درمان بیماری های زمینه ای مثل کنترل فشار خون و چربی بالا.
3) درمان مشکلات روانی همراه مثل افسردگی و بی خوابی.
4)قطع داروهای منجر به ایجاد اختلال نعوظ مثل سایمتیدین و داروهای افزایش دهنده پرولاکتین خون.
5) اصلاح شیوه زندگی بیمار: قطع سیگار و الکل.
6) درمان های دارویی:
الف: تادالافیل:
تاداگرا® (تادالافيل)
این دارو با مهار آنزیم فسفودی استراز 5 در اجسام غاری آلت تناسلی موجب افزایش اثر نيتريك اكسايد در
مقدار و نحوه تجویز:
10 میلی گرم از راه خوراکی یک ساعت قبل از ارتباط جنسي. با توجه به ميزان اثربخشی و تحمل بیمار دوز
موارد منع مصرف:
حساسیت به دارو یا هر کدام از اجزای فرمولاسیون، استفاده توام با نیترات ها وهمچنین آنتاگونیست های
موارد احتیاط:
مصرف این دارو در نارسایی های شدید کبدی توصیه نمی شود. همچنین حداكثر دوز توصیه شده در
سیلدنافیل یک مهارکننده آنزیم فسفودی‌استراز تیپ 5 است. در مردانی که اختلال نعوظ دارند
(عدم توانایی در حفظ نعوظ کامل تا پایان نزدیکی) بکار می‌رود. این دارو به شکل قرص‌های 25،
50 و 100 میلی‌گرمی در بازار موجود می‌باشد. علت اصلی اختلال نعوظ و یا به‌عبارتی ضعف
جنسی، باریک شدن شریان‌هایی است که آورنده خون به آلت تناسلی می‌باشند. سیلدنافیل
نوعی آنزیم را که فسفودی‌استراز نام دارد مهار می‌کند، بنابراین عروق گشاد می‌شوند و خون
بیشتری جریان می‌یابد.
اگر به ضعف جنسی دچار نیستید دارو را مصرف نکنید.
همچنین سیلدنافیل در درمان فشار خون بالای شریان ریوی بکار می‌رود.
نکات مهم: 
پیش از مصرف سیلدنافیل، در صورت داشتن هریک از شرایط زیر پزشک یا داروساز را مطلع سازید:
هرگونه بیماری، آسیب و یا دفرمه (بد شکلی) بودن آلت تناسلی
بیماری قلبی- عروقی
هرگونه بیماری که می‌تواند زمینه‌ساز خونریزی باشد.( مانند زخم‌معده)
سابقه هرگونه بیماری چشمی که منجر به کاهش بینایی گردیده‌است.
پرفشاری خون یا آنژین
بیماریهای کبدی و یا کلیوی
سابقه سکته مغزی و حمله قلبی
کم‌خونی از نوع داسی‌شکل
سابقه سرطان مغز استخوان یا لوکمی
مصرف هرگونه داروی دیگر حتی داروهای بدون نسخه، گیاهی و مکمل‌ها
مصرف داروهای آنژین صدری و یا نیترات‌ها
سابقه حساسیت دارویی
چگونه سیلدنافیل را مصرف کنیم؟ 
قبل از مصرف دارو، بروشور داخل جعبه را به‌دقت مطالعه کنید.
دارو را مطابق دستور پزشک مصرف کنید. دستور معمول مصرف دارو یک ساعت پیش از نزدیکی می‌باشد.
می‌توانید دارو را قبل و یا بعد از غذا مصرف کنید. اگر پیش از مصرف سیلدنافیل وعده غذایی
پرچرب میل نموده‌اید مدت زمان بیشتری طول می‌کشد تا دارو اثر کند.
سیلدنافیل را بیشتر از یکبار در روز میل نکنید.
دستیابی به بهترین درمان
بهتر است همراه با سیلدنافیل الکل ننوشید، زیرا مقادیر زیاد الکل توانایی فرد را برای رسیدن به
حالت نعوظ کاهش می‌دهد و همچنین موجب کاهش اثربخشی دارو می‌گردد.
همراه با سیلدنافیل آب گریپ‌فروت ننوشید، زیرا یک ترکیب شیمیایی موجود در گریپ‌فروت
موجب بالا رفتن سطح خونی سیلدنافیل می‌گردد، در نتیجه احتمال بروز عوارض جانبی افزایش
می‌یابد.
اگر پس از مصرف دارو احساس کردید که اثر دارو روی شما خیلی زیاد است با پزشک مشورت
کنید. ممکن است دوز مصرفی شما را کاهش دهد.
اگر پس از مصرف سیلدنافیل به حالت نعوظ دست نیافتید و یا مدت زمان آن ناکافی بود با
پزشک خود مشورت کنید. هیچ‌گاه دارو را بیشتر از مقدار توصیه شده مصرف نکنید.
اگر هر داروی دیگری برای برطرف شدن ضعف جنسی مصرف می کنید نباید سیلدنافیل را استفاده کنید.
آیا سیلدنافیل می‌تواند مشکلاتی را به وجود آورد؟
هر دارویی علاوه بر اثرات سودمند می‌تواند یکسری عوارض ناخواسته به وجود آورد. البته این
عوارض در همه افراد ظاهر نمی شود و معمولا با گذشت زمان کاهش می‌یابند. در صورتیکه این
عوارض شما را آزار می‌دهد با پزشک یا داروساز مشورت کنید:
|
برخی عوارض جانبی احتمالی |
در صورت بروز عوارض چه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟ |
|
سردرد |
از پزشک خود بخواهید یک مسکن مناسب به شما معرفی کند. |
|
برافروختگی صورت، سوء هاضمه، تاری دید، گرفتگی بینی و حساسیت به نور |
این مشکلات خودبه‌خود برطرف می‌شوند.
|
|
احساس سرگیجه |
در صورت بروز این عارضه تا برطرف شدن آن از رانندگی و کار با ابزار و ماشین آلات خودداری کنید. |
|
نعوظ طولانی و دردناک |
اگر بیش از 4 ساعت طول کشید سریعا با پزشک تماس بگیرید. |
اگر دچار درد قفسه‌سینه، کاهش ناگهانی دید شدید، سریعا به پزشک مراجعه کنید.
اگر هرگونه علائم دیگری دارید که احساس می‌کنید مربوط به دارو است، پزشک را مطلع سازید.
ج) یوهیمبین:
یوهیمبین مقدار خونی را که به داخل آلت تناسلی وارد می شود افزایش می دهد و از خارج
راهنمایی های کلی:
چنانچه شما هریک از حالات زیر را دارید لازم است قبل از مصرف یوهیمبین پزشک خود را مطلع
بیماری های کلیوی
بیماری زخم گوارشی (زخم های معده)
افسردگی
بیماری های روانی
داشتن هر نوع از بیماری قلبی
راهنمای مصرف:
از مصرف این دارو در موارد مشابه و یا توصیه مصرف آن به دیگران خودداری کنید.
این دارو را طبق دستور پزشک مصرف کنید.
اگر شما دستورالعمل مصرف این دارو را نمی دانید از داروساز، پزشک و یا پرستار خود بپرسید.
این دارو را با لیوانی پر از آب مصرف کنید.
این دارو را به دور از رطوبت و گرما نگهداری کنید.
این دارو را دور از دسترس کودکان نگهداری کنید.
فراموش کردن دوز مصرفی:
در صورتی که یک نوبت از مصرف دارو را فراموش کردید به محض به یاد آوردن آن را میل کنید
مسمومیت با دوزهای بیش از اندازه:
فورا مراقبت پزشکی لازم را دریافت کنید.
فشار خون بالا (سردرد شدید، تاری دید، سرخ شدن)، ازدیاد سرعت ضربان قلب، کرختی یا بی
موارد احتیاط
هنگام رانندگی و سایر امور خطرناک و یا نیازمند هوشیاری با احتیاط مصرف شود.
یوهیمبین ممکن است باعث سرگیجه شود.
از برخاستن سریع از حالت خوابیده و نشسته اجتناب کنید زیرا ممکن است احساس گیجی کنید.
عوارض جانبی
خطرناک:
واکنش های آلرژیک (مشکلات تنفسی، گرفتگی گلو، تورم لبها، زبان، صورت یا کهیر)
ازدیاد و نامنظم بودن ضربان قلب
رفتار غیرعادی، گیجی
اگر شما هرکدام از شرایط بالا را داشتید مصرف این دارو را قطع کنید و به پزشک مراجعه کنید.
خفیف:
سرگیجه
اضطراب، کج خلقی، عصبانیت
لرزش
سردرد
اگر شما هرکدام از این شرایط را داشتید مصرف یوهیمبین را ادامه دهید و با پزشک خود صحبت کنید.
تداخلات دارویی:
اگر شما داروهای ضدافسردگی، شیدایی (مانیا) و یا دیگر اختلالات روانپزشکی را مصرف می کنید قبل از مصرف یوهیمبین به پزشک خود اطلاع دهید.
به طور کلی یوهیمبین نباید با این داروها مصرف شود.
داروهای دیگری که در اینجا آورده نشده است ممکن است با این دارو تداخل کنند.
قبل از مصرف هر داروی با نسخه یا بدون نسخه با پزشک خود صحبت کنید.
