چگونه اضطراب و استرس موجب چاقی می‌شوند؟
۱) افزایش اشتها : کورتیزول و اسید معده بیشتر ترشح می‌شود. در نتیجه اقزایش کورتیزول و اقزایش اسید معده گرسنگی زودتر بروز می‌کند و فرد غذای بیشتر مصرف کرده و بالاخص شیرینی مصرف کرده و چاق می‌شود.
۲) افزایش کورتیزول و پرخوری عصبی بروز می‌کند. در این شرایط انسان بدون آنکه گرسنه باشد، به غذا خوردن روی می‌آورد. به نظر می‌رسد غذا خوردن راهی برای کاهش فشارهای عصبی باشد. بدین‌ترتیب با دریافت غذای بیشتر چاقی عارض می‌شود.
در استرس کوتاه مدت، افزایش سطح پلاسمایی هورمون کورتیزول باعث افزایش وزن از سه روش می شود. روش اول: تجزیه پروتئین ها و در نهایت کاهش و آتروفی ماهیچه های بدن مخصوصا دور شکم؛ روش دوم: هورمون های لاغری از جمله هورمون رشد تستسترون در سطح خون خاصیت بازخورد منفی دارد و روش سوم: به دلایل ناشناخته ای هورمون کورتیزول تجمع چربی در نواحی اطراف دور شکم را افزایش می دهد.
۳)افزایش کورتیزول و اقزایش کاتکول آمین ها در شرایط اضطراب و استرس به ویژه در موارد طولانی آن، نظم هورمونی بدن دستخوش تغییر می‌شود و بدن تمایل به افزایش انسولین و ذخیره چربی پیدا کرده و به اصطلاح استعداد چاقی پیدا می‌کند. شاید بشود علت چاقی در کسانی را که می‌گویند حتی اگر آب هم بخورند چاق می‌شوند (منظور کم غذا خوردن است) به این مسئله نسبت داد.
توضیح آنکه در شرایط استرس و اضطراب طولانی مدت سطح کاتکول آمین ها و متعاقب آن انسولین خون بالا می‌رود و حد تعادل آن بالاتر از حالت طبیعی قرار می‌گیرد. می‌دانیم که انسولین هورمون ذخیره کننده انرژی است. بنابراین در این حالت قند حاصل از خوردن غذا بیش از آنکه سوزانده شود، به صورت چربی در بافت چربی ذخیره می‌شود. یعنی فرد مورد نظر با خوردن همان مقدار غذای قبلی چاق می‌شود.
از طرف دیگر بالا بودن سطح انسولین خون مانع از آزاد شدن چربی‌ها و مصرف آنها برای تامین انرژی بدن می‌شود. در نتیجه این عده علی‌رغم مصرف غذا و به ویژه مواد قندی از قند خون پایین و احساس خستگی و کسالت شکایت دارند و در عین حال روز به روز چاق تر می‌شوند.
به علاوه انسولین و کورتیزول موجب احتباس آب و نمک در بدن می‌شود و این اثر زودتر از اثر قبلی ظاهر می‌گردد. بدین‌ترتیب شرایط پراسترس سبب افزایش سطح انسولین خون در افراد مستعد می‌شود و به دنبال آن، بدن آب و نمک بیشتری جذب کرده و دچار پف و ادم می‌شود (این عده بیان می‌کنند که گاهی اوقات وقتی دچار فشارهای عصبی می‌شوند، بدنشان باد کرده و متورم می‌شود).
۴) و بالاخره آنکه بعضی داروها که برای کاهش اضطراب تجویز می‌شوند، اثر چاق کننده دارند.با توجه به موارد گفته شده دیگر می‌دانیم چرا در افراد مستعد، اضطراب و فشارهای عصبی اثر چاق کننده دارند. بنابراین برای کاهش وزن بهتر باید استرس و اضطراب را کاهش دهیم.
