چاقی و نقرس
چاقی و نقرس:
چاقی اغلب همراه با هیپراورسمی و نقرس است.
اسید اوریک متابولیک نوکلئوتید های پورین است.
در انسان، اسید اوریک، محصول نهایی اکسیداسیون
کاتابولیسم پورین است.
افزایش سطح سرمی اسید اوریک (هیپر اورسمی)
با تجمع چربی احشایی و اختلالات متابولیکی مختلف
مانند عدم تحمل گلوکز، افزایش فشار خون، دیس لپیدمی
و بیماری های قلبی عروقی آترواسکلروز، که به عنوان
سندرم متابولیک شناخته می شوند مرتبط است.
سطح اسید اوریک سرم با تعادل بین جذب رژیم غذایی پورین و
تولید و دفع اسید اوریک تعیین می شود.
تصور می شود اسید اوریک به طور عمده در کبد تولید شده و
از طریق دستگاه ادراری دفع می شود.
با این حال، اطلاعات کمی در مورد متابولیسم پورین در بافت های مختلف،
به ویژه تولید پورین وجود دارد.
در میان افراد چاق، افراد مبتلا به چاقی چربی احشایی،
(چاقی شکمی) دفع اورات ادراری بیشتری را نسبت
به افرادی که چاقی شکمی ندارند نشان می دهد.
علاوه بر این، اخیرا گزارش شده است که کاهش
میزان چربی احشایی با کاهش قابل توجهی در میزان
اسید اوریک سرم همراه است و هر دو غلظت آدیپونکتین سرم
و سطح چربی احشایی به طور معنی داری با میزان اسید اوریک سرم ارتباط دارند.
این نتایج نشان می دهد که ممکن است دخالت بیش از
حد چربی احشائی در متابولیسم پورین و اسید اوریک
نقش داشته باشد.
Xanthine oxidoreductase (XOR) یک آنزیم شناخته شده
برای کاتالیز کردن پورین ها، مانند گزانتین، به اسید اوریک است.
با این حال، متابولیسم پورین در بافت های مختلف،
به خصوص در تولید اسید اوریک، به طور کامل روشن نشده است.
در یک تحقیق حیوانی نشان داده شد که ترشح اسید اوریک
از کل بافتهای چربی در موش های چاق افزایش می یابد و
کاتابولیسم پورین در بافت چربی در افراد چاق
بالاخص افرادی که مبتلا به چاقی شکمی هستند، افزایش می یابد.
منبع:
نویسنده و گردآوری:
دکتر علیرضا عارف زاده
فوق تخصص غدد
متخصص غدد
فوق تخصص غدد در تهران
متخصص غدد در تهران
دکتر فوق تخصص غدد
دکتر غدد
